Ar maidin roinneann ball dár gcuid, Katie Rua, a scéal faoin méid atá ag titim amach le cúrsaí póilíneachta agus dlí thall i Sasana. Tá an stát thall ag cur cos ar bolg ar lucht agóide. Tá seo tar éis tarlú sa gcomhthéacs gur dhúnmharaigh póilín de chuid an Met i Londain Sarah Everard.

Is mithid dúinne abhus foghlaim ón méid atá ag tarlú agus bheith réidh chun cur ina coinne.

Cheana féin rinneadh iarracht sna Sé Chontae daoine a chúiseamh a raibh ag agóidíocht ar son cearta na ndaoine dubha bheith beo gan brúidiúlacht agus foréigin a fhulaingt.

Sna Sé Chontae Fhichead is féidir linn bheith cinnte de go bhfuil leithéidí Leo Varadkar, Helen McEntee agus Drew Harris ag breathnú le díol spéise ar an Police and Crime Bill (2021) atá beartaithe i Westminster.

Dár ndóigh, seasaimid i gcoinne na bpolasaithe seo agus lenár gcomrádaithe sna gluaiseachtaí forásacha thall.

—-

Tá cónaí orm i dtuaisceart Shasana agus nuair a chonaic mé go raibh an stát ag iarraidh srian a chur leis ár gcearta agóid a dhéanamh, chuaigh mé isteach inár ngrúpa ‘Reclaim the Night’ áitiúil. 

Ba léir ón tús nár thacaigh na daoine a bhí i gceannas ar an ngrúpa sin le hagóid mar bhealach chun a bheith ag troid ar ais. Bhí caint ar an obair a bhí ar siúl acu ‘sa chúlra’. B’fhéidir go n-eagróidís rud éigin in am trátha, a luaithe a cheadaíonn na póilíní agóidí arís. B’fhéidir go ndéanfaidís plaiceanna ar Zoom. 

Faoi mar a tharla sé, bhí an grúpa á reáchtáil ag an SWP (Socialist Workers Party) cheana féin, dream a bhfuil stair uafásach ag baint leo maidir le mná a chosaint. Ní raibh mise ag iarraidh fanacht sa chúlra agus mar sin, d’eagraigh mé roinnt againn agóid an deireadh seachtaine sin.

Bhí an-rúndacht ag baint leis, fiú dóibh siúd a bhfuil blianta taithí againn. Gearradh fíneáil £10k ar lucht eagraithe agóidí cheana féin agus bhí sé go hiomlán mídhleathach bailiú le chéile ag an am sin. 

Chonaic muid freisin an foréigean a úsáideann na póilíní i gcoinne ár gcomrádaithe i gcathracha eile. Fuair duine dár gcomheagraithe roinnt glaonna ó na póilíní sna laethanta roimh an agóid. Níl a fhios againn cén chaoi a bhfuair siad a n-uimhir.

Ba é sin an chéad uair riamh ina raibh eagla mo chraicinn orm nuair a bhí mé ag agóid. Chuaigh roinnt againn i ngráscar le heite na deise antoiscí cheana féin ach ba dhifriúil ar fad an rud é a léirsiú i gcoinne na bpóilíní agus na gcumhachtaí go léir atá acu. 

Agus mé ag taisteal isteach sa chathair, gan cáipéisí aitheantais i mo sparán, thuig mé cén phribhléid a bhí agam chun a bheith in ann roghnú gan a bheith páirteach nuair a éiríonn rudaí ró-scanrúil. 

Tá sé deacair cur síos a dhéanamh ar leibhéal na feirge atá inár slua i dtreo na bpóilíní, ach bhí sé spreagúil an oiread sin daoine a fheiceáil a tháinig amach ar na sráideanna.

Thug na póilíní, a bhí ag béicíl ‘NO PROTESTING’, plaiceanna do dhaoine áirithe. Rinneadh gabhálacha ach chuir muid tacaíocht ar fáil agus tháinig mórchuid na ndaoine abhaile slán sábháilte.

Tar éis na hagóide, fuair ár gcomheagraí tuilleadh glaonna ó na póilíní. Ghlac siad comhairle dlí, d’fhreagair siad an glaoch, ní dúirt siad ach ‘no comment’, agus d’iarr siad ar na póilíní gan glaoch a chur orthu feasta. 

Ghlaoigh na póilíní ar ais ó uimhir eile an lá dár gcionn. Nuair a fiafraíodh díobh cén chaoi a raibh an uimhir seo acu, dúirt na póilíní “mura bhfuil tú chun labhairt linn, níl muid chun labhairt leat”, agus chuir siad síos an fón. Chuala muid tuairiscí den chineál céanna ar fud na tíre.

Bhí eagla ar gach duine s’againne. Níor shíl mé riamh nuair a bhí mé óg go bheinn ag caitheamh mo chuid tráthnónta ag cruinnithe faisnéise dlí agus ag foghlaim cad atá le déanamh agat má ritheann capaill póilíní chugat. 

Ach is é an t-aon rogha eile ná faic a dhéanamh agus iad ag baint ár gcearta ar shiúl dínn agus i dtaca le holc, is é ár n-eagla an praghas atá muid sásta a íoc.

Má theastaíonn uait troid ar ais i gcoinne córais den sórt seo agus troid ar son saol níos fearr don chosmhuintir cibé áit ina bhfuil tú, bí i dteagmháil agus glac ballraíocht linn inniú: https://www.misneachabu.ie/glac-ballraiocht-linn/

Léiríonn an cás cúirte agus an scéal ar fad atá ag teacht amach as an Chipir le cúpla seachtain anuas nach bhfuil mórán athraithe go dlíthiúil agus go bhfuil an tseanmheon gránna céanna fós i réim i leith ban ar an oileán. 

Chuaigh an bean óg seo go dtí na póilíní in Ayia Napa le linn an tsamhraidh ag rá go ndearna dhá fhear déag éigniú droinge uirthi. 

Chaith an bhean uaireanta an chloig ag freagairt ceisteanna leis na póilíní agus ar dheireadh, faoi bhrú ó na póilíní céanna, dúirt sí gur chum sí an scéal ar fad. Cuireadh sa phríosún í dá bharr sin agus d’imigh na fir ar fad abhaile go dtí an Iosrael. 

Chaith an bhean Shasanach na míonna sa phríosún agus fios maith aici go bhféadadh na húdaráis sa Chipir pionós príosúin bliana agus fíneáil suas le €1,708 a ghearradh uirthi. Le linn na hama sin, ligeadh amach as an bpriosún í ach ní raibh cead aici dul abhaile; bhí uirthi fánach sa Chipir. 

Cúig mhí i ndiaidh na heachta, tugadh os comhair na cúirte í agus  gearradh pionós príosúin ceithre mhí uirthi. Cuireadh siar é ar feadh trí bliana ar dheireadh agus dúradh léi go raibh cead aici dul abhaile; nach deas sin. 

Tá sí ag dul abhaile le fadhbanna meabhairshláinte agus chaill sí amach ar tús cúrsa ollscoile a raibh sí le freastail air. 

Ní sheasann an scéal seo leis féin, ná baol air. Tá dráma ar Netflix faoi láthair darbh ainm Unbelievable.

Dráma bunaithe ar ionsaí a tharla sna Stáit Aontaithe i 2009. Chuaigh Marie Adler go dtí na póilíní le scéal éignithe agus i ndiaidh uaireanta an chloig ag freagairt ceisteanna dúirt sí nach raibh sí 100% cinnte a thuilleadh ar tharla an t-ionsaí. 

Thóg an stát Marie os comhair na cúirte agus bhí uirthi pionós a íoc as am na bpóilíní agus an stáit a chur amú. 

San fhíorshaol, agus sa dráma cúpla bliain i ndiaidh sin, tagann beirt chigire ar scéal an-cosúil le scéal Marie agus ar deireadh tagtar ar fhianaise go ndearnadh ionsaí ar Mharie agus gabhann an stát leithscéal léi.

Is iontach an rud é go bhfuil muid ag caint ar na heachtraí seo. Ach is léir go bhfuil muid ar fad ag éirí braon den chaint amháin. Tháinig an grúpa Network Against Violence Against Women le chéile le mná na hIosrael sa Chipir agus bhí agóid mhór acu taobh amuigh den teach cúirte. Maith iad! 

Tá roinnt den tuairim gur chóir baghcat a dhéanamh ar an Chipir ó thaobh na turasóireachta de, go dtí go bhfeabhsaíonn an córas “dlí agus cirt” acu.

Maith iad na daoine ar fad a sheasann i gcoinne ionsaithe uafásacha a tharlaíonn do dhaoine agus iad ag labhairt leis na póilíní mar gheall ar ionsaithe gnéis.

Nár tharla go leor dó anseo in Éirinn freisin? 

Ní gá ach smaoineamh ar an “Rugby Rape Trial” agus an cás cúirte i gCorcaigh nuair a úsáideadh fobhríste na mban mar fhianaise ina coinne, ag rá go raibh sí sa tóir ar rud éigin toisc go raibh thong á caitheamh aici. 

Léiríonn tráchtanna leithéidí Paddy Holohan go bhfuil meon contúirteach aineolach i leith ionsaithe gnéis coitianta go leor sa tír seo fós.

Ina phodchraoladh, maíonn Holohan, ar comhairleoir de chuid Shinn Féin é, go mbíonn mná agus cailíní óga ag bagairt fear le bréagchúisimh éignithe le dúmhál a chur orthu.

Cuireadh Holohan ar fhionraí de bharr an ráitis sin ach is fiú cuimhniú nach bhfuil fianaise ar bith leis. A mhalairt ar fad atá fíor.

De réir na bhfíricí ní fhaightear ach idir 2-6% de chúisimh éignithe sa tír seo a bheith gan bhunús agus cuirtear cásanna nach raibh na Gardaí ábalta go leor fianaise a bhailiú san áireamh leo sin.

Fíric i bhfad níos tromchúisí is ea an bhunfhíric nach dtéann ach níos lú n á 32% d’íospartaigh éignithe go dtí na Gardaí.

Léiríonn stáidéar de chuid an Ghréasá i n Éigeandála um Éigniú in 2015 go mbíonn an imní nach gcreidfí iad ar na cúiseanna is mó a chuireann bac ar na  híospartaigh a scéalta a insint

Tá na scéalta seo ar fad nasctha le chéile agus ní féidir neamhaird a dhéanamh dóibh a thuilleadh. Caithfidh muid seasamh le chéile, tacú le híospartaigh, agus athrú suntusach a éileamh de ghuth ard láidir.